andravida.gr

Ο Γάμος

Οι προετοιμασίες του γάμου τα παλιά χρόνια άρχιζαν μια βδομάδα πριν.

Οι κοπέλες, τη Δευτέρα, μαζεύονταν και έπλεναν τα προικιά της νύφης. Έβραζαν στάχτη σε ένα καζάνι, το άφηναν να κατακάτσει και έφτιαχναν αλισίβα. Με αυτήν έπλεναν τα ρούχα για να γίνουν κατάλευκα. Την Τρίτη και την Τετάρτη τα σιδέρωναν τραγουδώντας και κερνώντας χαλβά τους συγγενείς.

Την Πέμπτη το βράδυ ανάπιαναν προζύμι. Μέσα στο προζύμι έριχναν κέρματα για να το ασημώσουν. Η γυναίκα που ζύμωνε έπρεπε να πάρει με το στόμα της το κέρμα από το ζυμάρι, αλλιώς της βουτούσαν το κεφάλι μέσα σε αυτό. Την άλλη μέρα ζύμωναν ψωμί για το γάμο και το στόλιζαν με κουφέτα.

Την Παρασκευή η νύφη άπλωνε τα προικιά της και το απόγευμα πήγαινε ο γαμπρός με τους συγγενείς του και τα έραναν με ροδοπέταλα, ρύζι, κουφέτα και ασήμια. Την ίδια μέρα το βράδυ έβγαιναν οι συγγενείς της νύφης, κρατώντας μια μπουκάλα κρασί και ένα ποτήρι και κερνούσαν τους χωριανούς για το κάλεσμα του γάμου. Το ίδιο έκαναν και οι συγγενείς του γαμπρού για τους δικούς τους καλεσμένους. Όταν πήγαιναν σε σπίτια για κάλεσμα άφηναν ένα κόκκινο χαρτάκι που μέσα του ήταν τυλιγμένο ένα γαρίφαλο (μπαχαρικό).

Το Σάββατο το απόγευμα φόρτωναν τα προικιά. Ο συμπέθερος που είχε κάνει το προξενιό κρατούσε στα χέρια του το προικοσύμφωνο και τα μετρούσε ένα ένα. Η νύφη έπρεπε να τα πάρει όλα. Αν έλειπε κάτι, γυρίζανε τα προικιά πίσω και ο γάμος δε γινόταν.

Τα προικιά τα φόρτωναν σε κάρα με άλογα που ήταν στολισμένα με μεταξωτά μαντήλια και τα μετέφεραν στο σπίτι του γαμπρού. Μπροστά πήγαιναν τα παιδιά με λευκά μαντήλια στο λαιμό κρατώντας τις κανίστρες (μεγάλα καλάθια). Η μία είχε την αλλαξιά του γαμπρού, η άλλη του κουμπάρου και μία άλλη γλύκά, κρασί και ψωμί. Τα προικιά τα περνούσαν μέσα από την αγορά και από τις γειτονιές για να τα δεί όλο το χωριό και να τα θαυμάσει. Οι γειτόνισσες τα έραναν με λουλούδια και ρύζι. Το Σάββατο το βράδυ γινόταν το τραπέζι στο σπίτι της νύφης μόνο με τους δικούς της συγγενείς.

Την άλλη μέρα γλεντούσαν από το πρωί. Οι φίλες της νύφες της κρατούσαν συντροφιά, την έντυναν και τη στόλιζαν. Φεύγοντας από το σπίτι για την εκκλησία της τραγουδούσαν. Στην εκκλησία ο πατέρας της νύφης την παρέδιδε στον γαμπρό. Μετά το γάμο οι συγγενείς της νύφης έφευγαν για το σπίτι τους και ο γαμπρός με τη νύφη πήγαιναν στο δικό τους όπου και γινόταν το γλέντι μόνο με τους συγγενείς του γαμπρού.

Κατά τις 12 τη νύχτα όλοι μαζί πήγαιναν στο σπίτι της νύφης, κάθονταν για λίγο και γύριζαν τραγουδώντας. Αυτά ήταν τα «επιστρόφια». Στα επιστρόφια κάποιος από το σόι του γαμπρού προσπαθούσε να πάρει κάτι κρυφά από το σπίτι της νύφης χωρίς να τον δει κανείς. Άν τον έβλεπαν του φορούσαν σαμάρι.

Επιστρέφοντας στο σπίτι συνέχιζαν το γλέντι μέχρι το πρωί.