Καθημερινές συνήθειες
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Δημιουργήθηκε : 28 Ιανουάριος 2008
- Γράφτηκε από τον/την Ευθύμιος Μαράκας
Οι συνήθειες των Ανδραβιδαίων ήταν πολύ διαφορετικές πριν από μερικές δεκαετίες. Δεν υπήρχαν καταναλωτικά προϊόντα και έτσι έφτιαχναν μόνοι τους ότι χρειάζονταν.
Κατ’ αρχάς έφτιαχναν σαπούνι για πλύσιμο. Έβραζαν σε ένα χαλκωματένιο καζάνι νερό, κατακάθι από το λάδι (μούργα) και έριχναν ποτάσα. Την άλλη μέρα αυτό είχε παγώσει και το χάραζαν σε πλάκες. Έφτιαχναν δύο ειδών σαπούνια (άσπρο-πράσινο) ανάλογα τι λάδι χρησιμοποιούσαν.
Ακολουθούσε το «κοφίνιασμα» (προετοιμασία για πλύσιμο) των ρούχων. Τοποθετούσαν τα ρούχα στην κόφα, κάτω τα σκούρα και πάνω τα άσπρα. Από πάνω άπλωναν το σταχτοπάνι και πάνω σε αυτό έριχναν τη στάχτη. Έβραζαν νερό στο καζάνι και το έριχναν στην κόφα. Το άφηναν αρκετές ώρες για να μουλιάσουν τα ρούχα. Μετά τα έβγαζαν λίγα-λίγα και τα έπλεναν στη σκάφη.
Μία άλλη σημαντική ασχολία για τις γυναίκες της Ανδραβίδας ήταν ο αργαλειός όπου ύφαιναν τις προίκες τους. Η ύπαρξή του ήταν απαραίτητη σε κάθε σπίτι. Συνήθως τον τοποθετούσαν κοντά σε παράθυρο όπου το φως και ο αέρας ήταν πλουσιότερα.
Η διαδικασία όμως για να ετοιμαστεί το μαλλί αλλά και η ύφανση ήταν κουραστική και έπαιρνε αρκετό χρόνο. Κατ’αρχάς έπαιρναν το μαλλί από τα πρόβατα, το έπλεναν, το στέγνωναν και το καθάριζαν. Το χώριζαν και το έβαφαν σε διάφορα χρώματα. Στη συνέχεια το έξαναν για να αφρατέψει και το έβαζαν σε ρόκες. Με το αδράχτι έστριβαν το νήμα και το τύλιγαν σε κουβάρι. Μετά μάζευαν το νήμα στο τυλιγάδι για να το ξεχωρίσουν σε θηλειές και έτσι να μετρήσουν πρακτικά το νήμα. Ακολουθούσε το καλάμιασμα, όπου με την ανέμη και το ροδάνι μάζευαν το νήμα σε καλάμια και σε μασούρια. Το νήμα ήταν έτοιμο για την κατάλληλη τοποθέτηση στο αργαλειό έτσι ώστε να δημιουργηθεί «σταύρωση» των νημάτων και να είναι δυνατή η ύφανση. Η ύφανση γινόταν με το ρυθμικό πάτημα στις πατήθρες στο άνοιγμα της σταύρωσης από όπου περνούσε η σαϊτα με το υφάδι και στο χτύπημα του χτενιού για να πάει στη θέση της η κλωστή του υφαδιού.
Με αυτό τον τρόπο οι γυναίκες της Ανδραβίδας έπλεκαν πολύχρωμα κιλίμια, στρωσίδια και κουβέρτες και στόλιζαν τα σπίτια τους.
