andravida.gr

Ιστορία και ατοπήματα

Το άρθρο που ακολουθεί αποτελεί κριτική - σχολιασμό του κ. Διονύσιου Κοτσαύτη πάνω στο βιβλίο της κας Πόπης Μπούνια - Πασπαλιάρη "Όστρακα εξ Αντριήδος" το οποίο σε ηλεκτρονική μορφή φιλοξενείται στην ιστοσελίδα μας. Το παρόν άρθρο έχει αναρτηθεί και στο χώρο συζητήσεων ώστε ο καθένας να μπορεί να συνεισφέρει στο διάλογο.

Μπαίνοντας στην ιστοσελίδα της Ανδραβίδας μετά από πολύ καιρό, χάρηκα βλέποντας ένα έργο το οποίο αναφέρεται στην ιστορία της πόλης μας. Βλέποντας ότι έχει αναρτηθεί σε ξεχωριστό σημείο, υπέθεσα ότι έχει δοθεί και η αντίστοιχη βαρύτητα (αυτή που αρμόζει σε σοβαρά έργα). Τελειώνοντας όμως το βιβλίο, είχα μία παράξενη αίσθηση. Είχα την εντύπωση ότι το έργο αυτό ήταν στραβό – πολύ στραβό. Ίσως τα όσα αναγράφονταν ήταν πολύ ωραία για να είναι αληθινά, ίσως το γεγονός ότι κανένας άλλος δεν είχε ξανά αναφέρει κάτι για την ιστορία-μυθολογία που να αφορά την κωμόπολή μας. Δεν μπορεί -σκέφτηκα- κάποιος μόνος του, να γνωρίζει τόσα πολλά και να μην υπήρχε έστω και παραμικρή αναφορά από κάποιον άλλον εδώ και τόσα χρόνια. Υπέθεσα ότι και κάποιοι άλλοι διάβασαν το έργο αλλά δεν διαπίστωσα καμία αντίδραση, ούτε θετική, ούτε αρνητική. Αυτό ενίσχυσε την ανησυχία μου. Έτσι αναγκάστηκα να ψάξω τα στοιχεία του βιβλίου, για να βγω από τις αμφιβολίες μου. Δεν είμαι ούτε ιστορικός, ούτε φιλόλογος, ούτε ερευνητής, αλλά εντόπισα στοιχεία που όχι μόνο αναιρούν κάποια αναγραφόμενα, αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, εκθέτουν και το έργο σαν αποκύημα φαντασίας και την κωμόπολή μας, η οποία επέτρεψε την ανάρτησή του έργου στην επίσημη ιστοσελίδα της. Παρακάτω αναφέρω τμηματικά (λόγω ελλείψεως χρόνου και υποχρεώσεων) κάποια από τα στοιχεία που υποβιβάζουν το έργο και την κωμόπολή μας (αναφέρω ότι το έργο χρειάστηκε κάποια χρόνια για να γραφτεί και εγώ διαθέτω πολύ λιγότερο χρόνο, για να αναζητήσω-διασταυρώσω-επιβεβαιώσω-αναφέρω κάποιες από τις ανακρίβειες). Αρχίζω από τον περίεργο και απορίας άξιο πρόλογο υπ' αριθμόν 1 (το έργο έχει δύο προλόγους).

1) Προλογίζει το έργο ο πρώην δήμαρχος Ιωάννης Παπανδρέου. Γιατί ο πρώην δήμαρχος μόνος του? Γιατί όχι και οι προηγούμενοι δήμαρχοι? Ποιόν ρόλο έχει παίξει μέσα στο έργο και αναφέρεται το όνομά του? Θα μπορούσε να εκθειάσει το έργο ως δήμαρχος (εφ' όσον το θεωρεί σωστό) και όχι να υπάρξει μέρος της συγγραφής του. Και η συγγραφέας για ποιόν σκοπό τον συμπεριέλαβε στο έργο της? Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

2) Όπως ανέφερα σε προηγούμενη αναφορά για το έργο, η συγγραφέας στον δικό της πρόλογο (πρόλογος υπ' αριθμόν 2), αναφέρει τα εξής: «Η μάνα μου, ......, με δίδασκε να σέβομαι τρία πράγματα. Τον χρόνο, την Ιστορία, τον άνθρωπο. Ίσως γιατί είχε διαπιστώσει πως και τα τρία αυτά πράγματα τα ξεχώριζα από μόνη μου....... Την Ιστορία πάλι, τη μάθαινα αποστήθιση για να ζω μαζί της στους καιρούς.» Εδώ, στο θέμα Ιστορία έπεσε έξω. Σύμφωνα με τα όσα αναγράφονται στο έργο υπάρχουν σοβαρά λάθη, τα οποία αναφέρω παρακάτω. Και βεβαίως, όπως γράφει η ίδια «... λογοδοτείς στην λευκότητα του άγραφου χαρτιού. Και έχεις την ευθύνη της πράξης σου.». Σαφώς και έχει η ίδια την ευθύνη της πράξης της.

3) Σελίδα 11. Εδώ η συγγραφέας αναφέρεται στον Κορνήλιο Καστοριάδη. Όντως ο Κ. Καστοριάδης ήταν μία από τις μεγαλύτερες Ελληνικές μορφές του 20ου αιώνα. Φιλόσοφος, οικονομολόγος, ψυχαναλυτής. Και είναι προς τιμήν της που είχε επαφή με αυτόν τον στοχαστή. Όμως ο Κ. Καστοριάδης δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει την ιστορία της Ανδραβίδας. Δεν είχε γνώση της μυθολογικής λεπτομέρειας. Άρα δεν θα μπορούσε να εκφέρει και άποψη για την «Αντραβίδα» (παρεμπιπτόντως αυτό το «Αντραβίδα» είναι πολύ ενοχλητικό στην εκφορά του λόγου, όταν αναφερόμαστε σ' αυτήν, στην σημερινή εποχή). Ως εκ τούτου η αναφορά στον Κ. Καστοριάδη έχει μόνο σκοπό την ενίσχυση των εντυπώσεων και καμία άλλη ουσία. Χώρια, ότι τον εκθέτει ως υποστηρικτή και γνώστη των ανακριβειών της.

4) Σελίδα 13. Υποστηρίζει ότι το έμβλημα της σελίδας αυτής, είναι το έμβλημα της αρχαίας Αντρηίδος (και κατ' αυτήν, της Αντραβίδας). Αυτό και αν θα ήταν ένα στοιχείο το οποίο θα έπρεπε αποκτηθεί από τον δήμο μας και να δεσπόζει στην πιο περίοπτη θέση του δημαρχείου μας.

5) Σελίδα 15. Αναφέρεται το εξής: « Ο Αντρεύς, ο γιός του Πηνειού από την Αντρηϊδα, γενόμενος ιδρυτής της πόλεως μετά την νίκη του στην μάχη με τον Τάραξο, τον Πήγασο αφιέρωσε στον Ερμή δια την βοήθειάν του εις την μάχη»!

Για την μόνη που δεν μπορώ να μιλήσω απόλυτα είναι για την «Αντρηϊδα» που αναφέρεται στο κείμενο. Δεν βρίσκω πουθενά κανένα στοιχείο. Υπάρχουν όμως στοιχεία για την "Ανδρηΐδα γην". Αν πρόκειται για τον ίδιο τόπο, μάλλον έχει εκτεθεί η κωμόπολή μας παγκοσμίως, μιας και η ιστοσελίδες είναι παγκοσμίου εμβέλειας. Όσοι διαβάζουν Ελληνικά, μπορούν να δουν το μέγεθος του ατοπήματος της εν λόγω συγγραφέως. Διότι (στις σελίδες του έργου του Ι. Κακριδή που αναφέρω παρακάτω, στην παράγραφο 6) φαίνεται ότι η "Ανδρηΐδα γη" υπήρχε στην Κωπαϊδα και τα στοιχεία είναι αδιάσειστα. Ότι δε αφορά τον Πηνειό, έχω να πω αυτό που λέει και ο συμπαθέστατος και προσφάτως αποβιώσας συνθέτης-τραγουδοποιός-ερμηνευτής και πολλών ακόμη ιδιοτήτων Ν. Παπάζογλου: « Άλλο θα πει Χαλκιδική, μωρό μου και άλλο θα πει Χαλκίδα». Για τον Πηνειό πρόκειται, αλλά για αυτόν της Θεσσαλίας και όχι για τον δικό μας της Ηλείας. Τραγικό λάθος. Και για τα ανωτέρω αναφέρω κάποιες από τις πηγές : «Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πηνειός είναι γνωστός ένας ποτάμιος θεός, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος (δηλαδή αδελφός των Ωκεανίδων) όπως όλοι άλλωστε οι ποταμοί κατά την ιδεοανθρωπόμορφη τότε αντίληψη. Ο Πηνειός κατοίκησε στη Θεσσαλία και ήταν ο θεός του ομώνυμου ποταμού.» Και ακόμη μία άλλη εκδοχή που παραπέμπει στην ίδια περιοχή, της Θεσσαλίας, και όχι και πάλι στην δική μας, της Ηλείας : «Κατά τον Παυσανία γιος του Πηνειού ήταν και ο Ανδρεύς ο οποίος ερχόμενος από τη Θεσσαλία στον Ορχομενό της Βοιωτίας αποκάλεσε την γύρω χώρα "Ανδρηΐδα γην"». Από την ιστοσελίδα Βικιπαίδια «Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969». Διευθύνσεις ιστοσελίδας: el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B7%CE%BD...CE%B3%CE%AF%CE%B1%29

6) Σελίδα 17. Αναφέρεται στα εξής: «... Μετά έπρεπε να σιγήσει και ο τεράστιος πολιτιστικός θόρυβος της Αντρηίδος , που ο άθλος του Αντρέως χάρισε την αθανασία στον μύθο, και την ιδιαιτερότητα στο όνομα της πόλεως που αυτός ίδρυσε, και που από τότε φέρει το όνομα του. ΑΝΤΡΑΒΙΔΑ!». Αυτός ο Αντρέας ποιος είναι? Όσο και αν έψαξα δεν βρήκα κανένα στοιχείο στην μυθολογία. Μήπως έχει μπερδέψει τα ονόματα και κατά συνέπεια και την μυθολογία και τους τόπους που πήραν μέρος τα διάφορα γεγονότα? Υπάρχει ο Ανδρεύς ο οποίος ήταν πατέρας του Ετεοκλή κατά μία εκδοχή (ή κατά άλλους Ετέοκλος) και σύζυγος της Ευίππης. Οι απόγονοί του, οι Λάπηθες, λέγεται ότι μετοίκησαν στην Ήλιδα. Αυτά τα στοιχεία υπάρχουν στα βιβλία που έγραψε ο Ιωάννης Κακριδής, ένας από τους πιο διακεκριμένους φιλόλογους και ο πιο ειδικός στην ιστορία και μυθολογία. Είναι καταχωρημένα στα εξής σημεία: Ελληνική μυθολογία, Ι. Θ. Κακριδής, Εκδόσεις Αθηνών, 3ος τόμος και στις σελίδες 101, 107-121, 264. Και παραπέμπουν «Ανδρηίδα βλέπε Ορχομενός».

7) Και το απαύγασμα στην σελίδα 17 : «Λεγόταν Αντρηίς. Το όνομά της μετονομάστηκε σε ANDRA-VIDA, την εποχή της Φραγκοκρατίας και με απαίτηση του Πάπα της Ρώμης. «Θεώμενος Άντρας! Έφιππος»!»

Από πού ως που βγήκε αυτό το συμπέρασμα? Που έχουν καταχωρηθεί αυτά τα στοιχεία? Και ήταν σύμπτωση που ο Πάπας της Ρώμης την ονόμασε ANDRA-VIDΑ την στιγμή που από αρχαιοτάτων χρόνων – κατά την συγγραφέα - λεγόταν ήδη Αντρηίς? Στην ίδια σελίδα αναφέρει τα εξής : « Η ιστορία της Αντραβίδας δεν αρχίζει με τη Φραγκοκρατία. Ανάγεται σε προ-ομηρικές εποχές!». Που έχουν καταγραφεί όλα αυτά και δεν τα έχει δει άλλου ανθρώπου μάτι? Σε ποιες σελίδες? Πως, εμείς οι δυστυχείς συντοπίτες ζούμε σε τέτοια άγνοια?

Υπάρχουν πολλά ακόμα σημεία (είμαστε ακόμη στην σελίδα 17 και το βιβλίο έχει 130 σελίδες). Χρειάζεται πολύς χρόνος για να διασταυρωθούν αυτά τα στοιχεία. Μου είναι όμως αδύνατον να συνεχίσω. Ο χρόνος μου είναι πολύτιμος. Άλλωστε αυτά που ανέφερα ως τώρα είναι αρκετά, για να αποδείξουν ότι το έργο ανήκει στην σφαίρα της φαντασίας. Θα μπορούσε να είναι απλά ένα διήγημα που παίζει με λέξεις και με μία δόση αφηρημένου λυρισμού. Έχει κατακρεουργηθεί η μυθολογία. Είναι ανεπίτρεπτο να έχει αναρτηθεί τέτοιο πόνημα (περί πονήματος πρόκειται, με την διαφορά ότι ¨πονάει¨ στις σελίδες της ιστορίας και της Ανδραβίδας) χωρίς να έχει ελεγχθεί τουλάχιστον από δύο-τρείς ειδικούς, έστω και απλούς φιλόλογους (οι οποίοι, μάλιστα θα το έλεγχαν οικιοθελώς πιστεύω. Υπάρχουν συμπολίτες μας πολύ καλοί και πρόθυμοι να συνεισφέρουν). Καλό θα ήταν να μην γίνονται τέτοιου είδους βήματα από επίσημους φορείς. Γινόμαστε ρεζίλι πανελλαδικώς (για να μην πω παγκοσμίως). Ας κρατηθεί μία σοβαρότητα σε θέματα λεπτά. Και αν θέλουμε να ξεχωρίσουμε, υπάρχουν και άλλοι τρόποι. Δεν χρειάζεται να «ανακαλύπτουμε» ξαφνικά, ότι εμείς ήμασταν αυτοί που ανέδειξαν την Ευρώπη, όπως αφήνει να εννοηθεί η συγγραφέας.